Do moich zainteresowań należą:
Szachy
Kinematografia
Muzyka
Opowiadanie historii
oraz Rysowanie

Witam na mojej stronie

Drodzy czytelnicy jeżeli chcecie przeczytać określone treści, kliknijcie na obrazek przedstawiający dany temat. Jeżeli są trudności z rozpoznaniem tematu, można przytrzymać kursor nad obrazkiem, by dostać potrzebne informacje - zapoznać się z zawartością, lub sprawdzić datę, godzinę. Życzę miłego czytania.

Szachy

Zacząłem grać w szachy wieku 15 lat, we wrześniu 2021r. Zmotywował mnie do tego youtuber Marianczello Dominoni.
Na początku miały być dla mnie zastąpieniem innej gry strategicznej, która w tym czasie, przez moją długą nieaktywność przestała dobrze funkcjonować, ale w krótce doceniłem szachy za to, że są bardzo sprawiedliwe, przyjemne, oraz za to, że w dużej mierze nie wymagają bardzo szybkich reakcji, w przeciwieństwie do wielu popularnych wtedy, i dziś gier z gatunku strzelanek.
Teraz wciąż gram w szachy, między innymi z podanych wcześniej powodów, ale także dlatego, że mam wiele przyjaciół, z którymi gram. Szachy nauczyły mnie lepszej koncentracji, oraz poprawiły moją zdolność zadaniowego myślenia. Przez to, że szachy to bardzo stara, nie zmieniana przez wieki, jest jedyną tak popularną grą, której rozgrywka jest tak uniwersalna, że gra się w szachy nie tylko na realnej planszy, ale też na wirtualnej. Nie ma innej gry, w którą jedną partię ludzie graliby albo 20 sekund, albo 7 godzin. By grać dobrze w szachy, po otwarciu, trzeba przed każdym ruchem, zwrócić uwagę na kilka aspektów. Wszystkie możliwe szachy, wzięcia figur, oraz groźby zmatowania, lub wzięcia, nie tylko dla siebie, lecz także dla przeciwnika. Mimo, że to wydaje się skomplikowane, jest to proste, gdy w pełni rozumie się te pojęcia, bo nie zawsze chodzi o to, by mieć wszystko w pamięci, ale o rozpoznawanie powtarzających się wzorców.

Kinematografia

Wg. definicji z Wikipedii, jest to „dziedzina działalności człowieka związana z produkcją filmów oraz ich rozpowszechnianiem i wyświetlaniem w kinach”. Najbardziej interesuję się tworzeniem historii filmów fabularnych, oraz wszelkie sposoby, dzięki którym film się miło ogląda. Wg. mnie, by stworzyć dobry film, należy dopracować elementy które sprawiają, że określoną sztukę można nazywać filmem fabularnym, czyli:
Akcja,
Bohaterowie,
Sceny nagrywane przez kamerę
By powstał naprawdę wciągający film musi istnieć:

Protagonista (bohater historii), oraz antagonista (siła, którą dany główny bohater musi pokonać, by spełnić swój cel). Często bardzo ciężka sytuacja, potężny wróg, lub silny rywal są motywatorami do zmian, samodoskonalenia, by sprostać nowemu wyzwaniu. Choć czasem to miłość jest motywatorem, aby być z osobą, którą się kocha, trzeba przezwyciężyć własne wady, co zostało ukazane w „Lepiej być nie może” z 1997 roku, gdzie główny bohater musiał nauczyć się być miłym, oraz odrzucić nawyki bycia chamskim dla innych, by móc być z ukochaną; Lub w „Kocie w Butach: Ostatnim życzeniu”, gdzie główny bohater uczy się szanować to co ma, i tych których ma, a przestaje uciekać od problemów ;

Dobrze zrobiona akcja, czyli wydarzenia w historii, jej przebieg. By akcja była dobrze zrobiona wg. mnie powinna wprowadzać ważne dla historii elementy, które pomagają zrozumieć charakter głównych bohaterów, albo pokazując ich intencje, zmagania, zagrożenia, słabości etc. Lepiej nie przedstawiać wydarzeń tak szybko, że odbiorca nie przyswoi żadnej treści, ale nie warto robić scen, które marnują czas widza, i zbyt długo trwają;

Interesujący, sympatyczni bohaterowie, co jest oczywiste, bo przecież źle się ogląda film, w którym bohaterowie historii są denerwujący, podejmują głupie, nielogiczne decyzje. By stworzyć ciekawych bohaterów, scenarzyści stosują charakteryzację. Dają swoim postaciom cechy charakteru, ich słabości, oraz silne strony, wyróżniający się wygląd, by odróżnić głównych bohaterów, od tych pobocznych. Często pokazuje się jak protagoniści wykonują dobre uczynki, nie oczekując nic w zamian, np. uratowanie kota. Często obdarza się postacie słabościami, by główni dobrzy bohaterowie mogli je skonfrontować, a następnie przezwyciężyć, co pomaga im pokonać złych bohaterów, którzy mieli te same problemy, ale nie udało im się przezwyciężyć swych słabości. Aczkolwiek nie zawsze, bo czasem bywa, że złym bohaterom udaje się pokonać swe niedoskonałości. Wtedy zazwyczaj antagoniści dołączają do protagonistów.

Dobre przedstawienie scen. Czasem, nawet filmy ze słabą historią zostają uratowane przez pięknie nakręcone sceny. Zwrcają one uwagę widza. Z samymi beznadziejnymi scenami, nawet i wspaniałe filmy miałyby kłopot ze znalezieniem zaangażowanej widowni. Jest to bardzo ważny element, bo wpływa na to, czy widz zrozumie akcję, czy niczego nie zrozumie. Kręcenie scen też jest formą opowiadania historii, tak jak książka, audiobook, audycja, animacja lub gra.

Rysowanie, Muzyka i Opowiadanie historii

Dałem te tematy razem, ponieważ były albo częściowo omówione wcześniej, albo się ze sobą pokrywały.

Rysowanie jest sposobem na zauważenie większej ilości szczegółów otoczenia. By oddać dokładnie wygląd przedmiotu, który się rysuje, trzeba mieć znajomość jego wyglądu. Często podczas rysowania, korzysta się z wizerunków miejsc, ludzi, lub przedmiotów. Sprawia to, że łatwiej jest zauważyć szczegóły, zdać sobie z nich sprawę.
Podobnie jak grać w szachy, lubię rysować, bo jestem w tym dobry, oraz jest to dla mnie przyjemne.
Muzyka Według mnie może być albo drogą do wyrażania uczuć w zrozumiały, skuteczny i miły do słuchania sposób, albo formą opowiadania historii.
W piosenkach można znaleźć emocje, np. napięcie, spokój, co w połączeniu z tekstem może przekazywać uczucia w opowiadanej historii, wprowadzać klimat, pozwala wczuć się w daną sytuację; Niemniej te cechy działają jeszcze lepiej, gdy utwór jest w formie lirycznej.
Opowiadanie historii Opowiadanie historii istniało od zarania dziejów ludzkości. Służyło do nauczania wiedzy w prosty i zrozumiały sposób. W starszych historiach można wejrzeć w umysł dawnych ludzi, zobaczyć ich wartości, marzenia. Przykładem takich historii były baśnie lub przypowieści niosące morał.

Np. „Pani Zimie” główna bohaterka, dzięki temu, że była chętna do pomocy innym w potrzebie, oraz była pracowita, została za to nagrodzona, a jej siostra, która była samolubna, wskutek myślenia o nikim prócz siebie, zostaje ukarana. Sugeruje to, że wartością autorów była pracowitość, oraz współczucie dla innych, ponieważ została przedstawiona historia, gdzie osoba mająca te cechy charakteru, dzięki swoim konstruktywnym działaniom, zostaje nagrodzona, a osoba, która jest przeciwieństwem, ukarana.

W przypowieści o Hiobie, tytułowy bohater jest dobrą osobą która wierzy w Boga, nawet, gdy zostaje wystawiony na ciężką próbę. Przez zakład Boga z Szatanem, o to, czy Hiob wciąż będzie czcił Boga, nawet gdy straci wszystko co ma - traci majątek, rodzinę, oraz zdrowie. Choć nie wie, dlaczego spotykają go złe rzeczy, nie ma pretensji do Boga, wierzy, że stoi, za tym jakiś sens, i, że Bóg ma jakiś powód by zsyłać na niego nieszczęścia. Na koniec udaje mu się zapytać Boga o przyczynę tych zdarzeń, a on wyjaśnia mu ją, i daje mu dwukrotnie większe zdrowie, majątek i rodzinę.
Główny bohater, mimo, utraty wszystkiego, wciąż miał wiarę, dzięki czemu zyskał dwa razy więcej, niż miał przed straceniem swych bogactw. Opowiadanie jest lekcją,i wyciągając z niego wnioski, można zobaczyć na co zwracał uwagę autor.
Opowiadania, za pomocą symbolizmu, pozwalają przyswoić w prosty i przystępny sposób rozwiązania problemów, dobre wzorce, nieoczywiste idee.

Dziękuję za odwiedzenie strony

Mam nadzieję, że moje zainteresowania są państwu bliskie.
Życzę, w zależności od pory czytania, miłego dnia lub nocy.